Wildlife

We hebben de afgelopen dagen verschillende hostels bewoond en telkens waren ze van grote klasse: op een boerenerf of op andere wijze heerlijk afgelegen, maar altijd uitziend op de bergen of een prachtig groot meer.

Boer Tony op het boerenerf was zo iemand die een hostel runde, dat gemakkelijk als een 2 sterren hotel aangemerkt kan worden. Uitstekend geoutilleerde keuken, en grote woonkamer, waar andere gasten van Andre Rieus concert in Maastricht zaten te genieten. Wat bleek: Tony was een groot fan van klassieke muziek en in het bijzonder van de Nederlandse krullebol.
Hoewel we erg moe waren, gingen we pas laat slapen. Tony bleek een ware spraakwaterval die over van alles en nog wat zijn ei kwijt moest: de veiligheid die in Nieuw-Zeeland danig te wensen over zou laten. Sterker: volgens Tony was Nieuw-Zeeland, gebaseerd op het percentage gevangenen tov de totale bevolking, na de VS het meest onveilig. Bovendien zijn er momenteel veel problemen met de derde generatie Engelsen, die politie-agenten aanvallen en bedreigen, zo werd ons duidelijk gemaakt. Verrassende info, want het voelt absoluut niet zo.
Verder verhaalde Tony over zijn Joodse achtergrond, en het wonderlijke feit dat hij tegenwoordig Duitsers samen met Israeli's ziet rondreizen.
Uiteindelijk kwamen we op een 6 persoons vertrek terecht, samen met 2 meisjes uit Hong Kong, een Belg en een Zwitser. We konden gratis thee en koffie zetten, gratis tomaten eten en eieren kopen voor slechts 0.18 euro. Al met al kostte een overnachting omgerekend 9 euro per persoon. Het leek wel Tsjechie!
's Avonds ons buikje rond gegeten met zalm, veel zalm...Onderweg naar Omarama namelijk voor een zacht prijsje een flinke zalm van een kleine 2 kilo gekocht op een vissenkwekerij. Hoe lekker was dat!
Gisteren zijn we naar Milford Sound gereden, waar we een prachtige boottocht hebben gemaakt. De bergen zijn daar erg hoog, waarbij op wel 20 plaatsen naast elkaar het water verticaal van de bergen af dondert. Het is een gigantisch overweldigend schouwspel. Zoiets hebben wij nog nooit gezien. Werkelijk adembenemend. De Alpen zijn er niets bij! We zagen er bovendien zeehonden en pinguins.
Eerder hebben we een boottocht gemaakt op de Stille Oceaan in Akaroa. De golven waren metershoog. Opvallend was dat niemand van de ca. 14 passagiers zeeziek was. het ging er behoorlijk om weg. We zagen pinguins, zeehonden, dolfijnen die zich spelend voor onze boot voortsnelden en majestueus uitziende albatrossen. Het was een enerverende tocht.
In het uiterst gezellige Nelson, waar we vorige week bivakkeerden, troffen we nog een vrouw die uit Bremerhafen bleek te komen. Het was een struise dame die er al ca. 10 jaar woonde. We hadden veel schik met haar. En zij met ons hopelijk;)
Tot dusver is het een fantastische beleving op verschillende plaatsen en gebieden op Nieuw-Zeeland geweest te zijn. We treffen veel Duitsers, Zwitsers, Fransen, Neerlanders,Engelsen,Japanners en
Chinezen. Een vakantie om nooit te vergeten. Het is de 22 uur durende vliegreis meer dan waard!
De ongerepte natuur is er overweldigend en soms zijn de bergen beangstigend hoog en de meren ontzaglijk groot. We vermaken ons opperbest.




Tot slot de vaste rubriek 'Wat er (bijna) mis ging':

Pieter en ik schijnen sowieso 1 ding gemeen te hebben: we zijn om de haverklap dingen kwijt of dingen zijn zoek. Of het komt door een hoge mate van ontspanning of dat we te veel zaken binnen een te krappe termijn willen doen; in ieder geval is er zo veel te zien, dat we tijd te kort komen. Ik ben er nu bijna 4 weken, maar 2 maanden op zijn minst was nog beter geweest.
In de tweede plaats hadden we bij het vissen, waarbij een keer groot succes, de snoeren zodanig in de war, dat we er de schaar in hebben gezet.
Na de verloren gegane Pukeko (loopvogel die onze Nissan Sunny kennelijk wel een interessante auto vond) vandaag bijna een wezel of hermelijn overreden. Het koddige beestje kon onze kar nog maar net ontwijken.
Gisteren ging ons de boottocht in Milford Sound (onderdeel van Fjordland) bijna mis. We waren weliswaar vroeg vertrokken met de auto, maar over het traject van 140 km. was er zo veel te zien en hebben we zoveel foto's gemaakt, dat we op het nippertje op tijd waren.
Vandaag gebeld naar Tony, een boer die een hostel runt, waar wij de koeltas waren vergeten.
Inmiddels alweer in het volgende hostel aanbeland. Vanaf The Old Bones Backpackers in Oamaru hebben we uitzicht op de oceaan. Zojuist geeloogpinguins gezien vanaf een steenworp afstand, die uit de zee kwamen gewaggeld en met veel moeite de duinen opklauterden om een slaapplek te zoeken voor de nacht. Ze waren totaal niet schuw, en kwamen zelfs naar de toeristen toe. Wat een geweldig gezicht: je voelt je echt een met de natuur!

Morgen vertrekken we richting Christchurch waar ik (Henk) alweer een van de laatste dagen tegemoet ga. De tijd is voorbij gevlogen.

Henk en Pieter