Over hot water beach en mudpools

Deel twee van Henks avontuur op Nieuw-Zeeland. Na ons bezoek aan Coromandel hebben we de oostkust (Pacific) bezocht. Een geweldig mooi landschap met zeer wisselende taferelen: witte stranden, wetlands en varens als bomen.
Je raakt op Nieuw-Zeeland met al haar kleurschakeringen en gevarieerde landschappen nooit uitgekeken. Je weet daarom noit goed waarvan je een foto moet maken. Een van de hoogtepunten van de afgelopen week was het bezoek aan "hot water beach": het door veel mensen graven van een gat in het zand waarbij spontaan heet water naar boven borrelt. Vervolgens gaat iedereen die deze plekken heeft ontdekt, erin zitten en genieten. Het water was vaak kokend heet en kon je moeilijk verdragen.
Een ander hoogtepunt was het bezoek aan het wonderpark Orakei Korako in het midden van het Noordereiland: te zien waren vulkanische ejaculaties (geisers en zogeheten mudpools) waarbij vooral een penetrante zwavelgeur was waar te nemen. Een niet te missen ontdekking!
We zijn inmiddels in Wellington aangekomen. Morgen gaan we met de ferry naar het Zuidereiland.
Met mijn knie gaat het inmiddels beter, maar daarover hieronder meer saillante details.

Wat er (bijna) mis ging:

1) In het hostel in Hahei (Coromandel Peninsula) viel, tot grote ontsteltenis van de gasten, de stroom uit. Improviseren heeft zo zn interessante gevolgen. Een verstrooide Zwitser probeerde met een mijnwerkerslamp een puzzle van 500 stukjes (met veel ontbrekende stukjes) op te lossen. En rijst koken gaat niet op een gasstel, maar op de bakplaat van de bbq. Waarom ook niet?

2) Brokkenpiloot Pieter kon, op weg naar de oostkant van Coromandel Bay, een van de vele loopvogels (volgens mij was het een Pukeko) niet meer ontwijken, ook al omdat er een tegemoetkomende auto aan kwam rijden. Schrale troost: het beestje heeft niet lang geleden, want was op slag dood.

3) Henk heeft andere gasten in de dormitary room de nacht van hun leven bezorgd door uuuurenlang te snurken. (Waarschijnlijk was het nachtelijke lawaai het gevolg van heerlijke ontspanning, zegt ie zelf althans...) Ikzelf, Pieter, die deze Wat er mis ging ff toevoegt, heb maar in de tv-room een oog of twee dicht gedaan om toch nog een beetje energie te hebben voor de volgende dag...

4) We dreigden te moeten lopen naar het dichtstbijzijnde benzinestation nadat de benzine bijna geheel op was in het oostelijk gelegen Napier. Nota bene juist op het moment dat we naar een heuveltop reden voor het genieten van een betoverend uitzicht. Het uitzicht was inderdaad adembenemend, maar de batterij van de camera dacht daar helaas anders over, en was leeg...

5) Henks knie is de afgelopen weken regelmatig verwarmd door hot tubs en hot pools en hot water streams, met de gedachte dat de blessure daarmee over zou gaan. Later echter kwam een arts met een tegengestelde oplossing op de proppen: een ijspakket. Die moet nu vier maal daags op het zere gewricht.

6) De wind in Welliongtin was

7) De zon tijdens de rit tussen Picton en Motueka (waar we vandaag zijn aangekomen), vormde een hinderlijk obstakel. Sterker, het was een hachelijke rit. Regelmatig had je deoor de scherpe zon totaal geen zicht, met als gevolg dat je maar de rem indrukte...Gelukkig zonder brokken het huidige hostel bereikt.

Morgen gaan we wandelen door het bekende Abel Tasman-park. Foto's van deze en andere avonturen volgen spoedig. De circa 1000 kiekjes die ik de afgelopen maanden heb gemaakt staan momenteel op Natalia's computer. Daaar ben ik over enkele weken weer. Zal es vragen of ze zo lief kan zijn om deze week alvast wat op te sturen/ te uploaden op deze site...

Groeten van junior en senior